De bizarre manier waarop je gedachten gevormd zijn
- Bianca Wijngaards

- 5 dagen geleden
- 3 minuten om te lezen

Soms kom je er ineens achter dat je ergens al je hele leven een compleet eigen beeld bij hebt en dat dat totaal geen algemeen beeld is.
Laatst had ik zo’n moment met iets heel onschuldigs: de maanden van het jaar. Voor mij liggen die namelijk als een soort ouderwets schoolbord voor me. Bovenaan van januari tot en met augustus, allemaal netjes naast elkaar. En dan ga je het hoekje om, naar beneden, waar september tot en met december staan. En op 31 december spring ik in mijn hoofd weer terug naar linksboven. Klaar voor januari.
Ik dacht altijd dat iedereen dat zo voor zich zag, zo had ik het tenslotte geleerd op de basisschool. Totdat ik het eens hardop vertelde en bleek dat dit blijkbaar helemaal mijn eigen manier is. Zo’n gek besefmoment waarop je ineens ziet hoe jouw brein z’n eigen logica heeft gevormd door de jaren heen.
Misschien heb jij dat ook met andere dingen. Bijzondere denkbeelden, vaste plaatjes in je hoofd, routines die logisch voelen maar eigenlijk nergens op gebaseerd zijn.
Gedachten zijn geen waarheden, het zijn verbindingen
Veel mensen geloven dat hun gedachten de waarheid zijn. Dat wat zij denken, klopt, maar gedachten zijn niets anders dan verbindingen in je brein. Kleine paadjes die ooit zijn aangelegd omdat je iets vaak genoeg dacht, deed of voelde.
Je brein bouwt die paden op basis van herhaling. Hoe vaker je iets denkt, hoe sterker het wordt. Alsof je steeds hetzelfde bospaadje blijft lopen totdat er uiteindelijk een ‘snelweg’ ontstaat. Of je die gedachte nou bewust hebt gekozen of niet.
Dat geldt voor praktische dingen zoals leren lopen, schrijven, hoofdrekenen, fietsen, maar óók voor:
“Ik kan dat toch niet.”
“Ik ben niet goed genoeg.”
“Dit hoort zo.”
“Ik moet dit eerst verdienen.”
Het zijn paden die ooit logisch leken. Die je misschien hielpen toen je klein was. Of die ontstaan zijn omdat iemand iets tegen je zei wat hard binnenkwam, maar dat maakt ze nog geen waarheid. Het betekent alleen dat je brein ze vaak heeft afgespeeld.
Wat je niet gebruikt, verschrompelt
Nu komt de goeie kant van het verhaal, want wat je niet blijft gebruiken, verdwijnt. Kijk maar naar wiskunde. Vroeger heb ik het geleerd. Ik vond het niet makkelijk, maar ik had wel wat formules in mijn hoofd gestampt waarmee ik me kon redden tijdens toetsen. En nu, jaren later en niets meer mee gedaan, heb ik geen idee. Het pad is volledig overwoekerd, er groeien inmiddels flinke bomen. Misschien staat er inmiddels zelfs een schuurtje op. 😉
Dat is hoe flexibel ons brein is. Het vergeet wat het niet nodig heeft. Het ruimt oude snelwegen op als je er niet meer overheen rijdt. Dat geldt ook voor beperkende overtuigingen die je al jaren met je meedraagt.
Je hoeft ze niet uit te vechten. Je hoeft ze niet te forceren. Je hoeft alleen te stoppen met ze voeden. Stoppen met ze steeds herhalen en ondertussen mag je nieuwe paden gaan aanleggen.
Nieuwe verbindingen aanleggen: zo werkt het
Een nieuw pad ontstaat door nieuwe ervaringen. Door iets anders te doen dan je altijd deed.Een nieuwe gedachte bewust te herhalen en door te voelen wat het met je doet als je het anders probeert.
In het begin voelt het onwennig. Alsof je door hoog gras loopt en niet weet waar je voet neerkomt. Na een paar keer wordt het makkelijker en uiteindelijk wordt dat nieuwe pad jouw nieuwe gewoonte. Het is niet ingewikkeld. Het vraagt alleen aandacht en actie.
En wat heeft dit met je stem te maken? Alles
Je stem gebruiken hoort ook bij die neurologische paden.
Als je jarenlang hebt gedacht:
“Ik zing niet mooi.”
“Ik moet niet te hard praten.”
“Laat mij maar op de achtergrond.”
Dan is dat het paadje dat het sterkst is, maar het is aangeleerd, niet aangeboren.
Elke keer dat je tóch zingt, neuriet, of je stem laat horen leg je een nieuw pad aan. Een pad van expressie. Een pad dat zegt: “Ik mag er zijn. Ik mag klinken.”
Jij mag je brein opnieuw vormgeven
De bizarre manier waarop je brein dingen opslaat laat één ding heel duidelijk zien: niets ligt vast. Zowel je gedachten, overtuigingen als het beeld van jezelf niet.
Als je oude paden loslaat en nieuwe paden aanlegt, verandert je hele ervaring. Dat begint bij bewustwording en bij durven voelen wat anders mag.
Eén moment waarin je adem haalt en zegt: “Laat ik het eens anders proberen.” Je hebt veel meer invloed op je innerlijke wereld dan je denkt. Gedachte voor gedachte, paadje voor paadje.
Dit blog heb ik ook uitgebreider in een podcast opgenomen. Je vindt de Bianca Wijngaards Podcast hier.
Zing je Blij (Online of live in Breda)
Wil je de paadjes van jouw stem versterken of misschien zelfs hele nieuwe verbindingen hierin aanleggen? Dan is Zing je Blij een hele leuke en laagdrempelige manier.
Je bent van harte welkom. Je vindt alle info hier.




Opmerkingen