Heb jij het lef om los te laten?
- Bianca Wijngaards

- 1 dag geleden
- 3 minuten om te lezen

Sommige liedjes groeien met je mee. Ze raken iets in je, op verschillende momenten in je leven, telkens op een andere manier. Voor mij is dat het lied Lef van Karin Bloemen.
Ik leerde het ruim twintig jaar geleden kennen. Ik herinner me nog precies dat ik met Marcel in de auto zat, ergens in Duitsland. We waren jong, nog zonder kinderen, vol plannen. De toekomst lag helemaal open. Onderweg, zong ik Lef uit volle borst mee. Zonder precies te weten waarom het me zo raakte, maar het deed iets met me.
Nu, jaren later, zing ik het nog steeds. Alleen klinkt het anders. Het is warmer, dieper en ook eerlijker. De woorden zijn met me meegegroeid. Wat toen een gewoon hoopvol lied was, is nu een lied dat me herinnert aan moed. Aan het eerlijk zijn naar mezelf. Aan de keuzes die ik gemaakt heb en nog steeds het kiezen voor wat klopt, ook als dat betekent dat ik iets moet loslaten.
Iedere dag heb je opnieuw de keus
Er is één zin in dat lied die me altijd bijblijft:
“Iedere dag heb je opnieuw de keus. Ren je door of gooi je rigoureus je bestaan overhoop?”
Die zin raakt me, omdat hij zo waar is. Iedere dag opnieuw kun je kiezen. Voor hoe je leeft, hoe je werkt, met wie je bent, wat je aandacht geeft. Maar eerlijk is eerlijk: kiezen vraagt lef. Het is soms echt heel spannend en super moeilijk.
Maar lef is niet altijd groots of stoer. Soms is lef is juist zacht. Zacht zijn voor jezelf. Lief zijn voor jezelf. Lef is durven voelen wat niet meer klopt. Loslaten wat ooit goed was, maar nu niet meer past.Toegeven dat iets klaar is en vertrouwen dat er iets nieuws mag ontstaan, ook als je nog niet weet wat dat precies is of hoe je dat gaat doen.
De herfst als spiegel
Terwijl ik dit schrijf, is het herfst. De bomen laten los wat ze niet meer nodig hebben. Gewoon zonder twijfel of spijt. Er is geen boom die denkt: “Zal ik deze bladeren wel laten vallen?” Nee, ze laten gewoon los, in vertrouwen dat wat ze nu loslaten straks weer voeding is voor nieuw leven in een nieuw seizoen.
De natuur herinnert me er ieder jaar aan dat loslaten niet het einde is, maar een onderdeel van de cyclus. Er is een tijd van bloeien, een tijd van loslaten, een tijd van rust, een tijd van ontkiemen en een tijd van oogsten. Zo is het in ons leven ook.
Ook wij bewegen door seizoenen heen. Al zijn we dat als maatschappij wel verleerd. 24/7 aanstaan en doorgaan, terwijl we daar niet voor gemaakt zijn. Soms is het tijd om te groeien, soms om te rusten. Soms is het tijd om te ontvangen, soms om te laten gaan en dat laatste, dat loslaten, vinden we vaak het moeilijkste.
Wanneer iets niet meer klopt
Misschien herken je het wel: dat gevoel dat iets wat ooit goed voelde, nu begint te schuren. Een baan die je leeg trekt. Een vriendschap die niet meer voedt. Een manier van leven die voelt als een jas die te klein is geworden. Je voelt dat het anders mag, maar je hoofd houdt vast: “Het is veilig. Je weet wat je hebt.”
Toch vraagt groei om eerlijkheid. Om durven erkennen dat wat vroeger werkte, nu beklemmend kan voelen. Dat iets wat ooit zekerheid gaf, nu juist energie kost.
De andere kant is: wat ooit spannend leek, kan nu moeiteloos bij je passen. Simpelweg omdat jij veranderd bent, gegroeid.
De kracht van zingen
Als ik Lef zing, voel ik dat stukje moed in mezelf weer oplichten. Zelfs als ik twijfel. Het is alsof de woorden me zachtjes herinneren:“Je mag opnieuw kiezen.”
Zingen helpt me om te voelen, om even stil te staan en helderheid te krijgen, niet vanuit mijn hoofd, maar vanuit mijn hart. Vaak blijf ik na een liedje nog even stil. Gewoon luisteren naar de laatste klanken en voelen wat er gevoeld mag worden in mezelf. Weet je dat er dan vaak een helder weten komt? “Dit klopt.”
Jouw uitnodiging
Misschien is dit ook wel een uitnodiging voor jou. Sta eens even stil bij dit moment in jouw leven. Wat mag jij deze herfst loslaten? Welke oude vorm, overtuiging of verwachting mag zachtjes van je afvallen, net als die blaadjes van de bomen? Wat vraagt juist om meer ruimte, meer aandacht?
Je hoeft het niet allemaal te weten. Je hoeft alleen maar eerlijk te zijn naar wat je voelt en het lef te hebben om trouw te blijven aan dat gevoel.
Want….iedere dag heb jij opnieuw de keus. Ren je door, of kies je voor wat echt klopt voor jou?
🌿 Luistertip:
Zet Lef van Karin Bloemen op. Voel maar wat het lied jou wil vertellen.
Dit blog heb ik ook uitgebreider in een podcast opgenomen. Je vindt de Bianca Wijngaards Podcast hier.




Opmerkingen