Laat je dragen

Maandagmiddag, met de zon in mijn gezicht loop ik door het centrum van Breda. Ik heb er zin in, onderweg naar iets heel fijns.

Eenmaal binnen voel ik me al ontspannen. Na een lekkere douche stap ik in het warme water. Ik sluit de cabine en drijf…

Floaten, wat een heerlijke ervaring is dat toch. In het begin even ‘je draai vinden’ om me daar daarna volledig gewichtloos in het water te drijven. Je laten dragen. Niets moeten, niets willen, niets…alleen totale ontspanning.

Het bracht me op de vraag “Wanneer voel ik me gedragen? Laat ik me eigenlijk wel dragen of draag ik makkelijker anderen?” Gezin, familie, vriendinnen, cliënten, ik ondersteun ze met liefde en eerlijk… ik draag veel, net als jij wellicht.

Toch besef ik me dat dragen en laten dragen meer in balans mag zijn. Voor jou ook?

Ik stel dan ook de vraag of we alles wel moeten dragen. Wat mag er losgelaten worden?

Laten we ook afspreken dat we onszelf toestemming geven om ons meer te laten dragen, zodat we de ander ook kunnen blijven dragen. Zo dragen we elkaar, mooi toch?

Ik liet me dragen, daar in het water. Totaal ontspannen en zelfs in slaap gevallen. Helemaal opgeladen, alsof ik úren geslapen had, liep ik weer in het zonnetje naar de parkeerplaats. Gedragen en klaar om weer anderen te kunnen dragen.